Mevsimi Geldi Yazdım

E-Posta Gönder

Yerel seçime doğru havadan sodan…

Koltuğa oturup da tılsımına kapılmayanına pek rastlayamazsınız.

Bir oturmayıverin yoksa kolay kolay kalkamazsınız. Cezbeder, çeker sizi koltuk. Eğer gözünüz koltuktaysa ne yapıp bir gün ona tutunmak, ona oturmak ona sahip olmak istersiniz hiç tereddütsüz.

Bazen en yakınızla sizi düşman ederken bazen de sizi sevmediğiniz ve dışladıklarının kucağına iter. Koltuğun büyülü dünyasına tutuldunuz mu mecnuna dönersiniz. Keşke bütün koltuk ve makam düşkünleri mecnunun aşkı gibi temiz ve arı olsa.

Bazen siz bir şey katarsınız koltuğa, bazen o bir şey katar size. Hani koltuğu doldurmak diye bir söz vardır ya, doldurmaktan kasıt oraya uyup uymadığınız, oraya bir şey katıp katmadığınızla ilgili. Dolduramamış koltuğu denildiğinde ise oraya layık olmadığınız, orayı temsil edemediğiniz anlamı çıkar ki en sıkıntılı meseledir bu durum.

Dışarıdan vaaz vermesi anlatması çok kolay. Bizler atıp tutuyoruz ama hangimiz bu işlerden uzak durabiliriz ve bu sihirli girdaba kaptırmayız kendimiz.

Hani deriz ya çoğu zaman koltuk, makam, mevkii ne kadar değiştirdi diye. Artık arayıp sormaz oldu, bir selam göndermez oldu deriz.
Hiç fark etmez eğer biz onun yerinde olacak olsak ondan farksız davranmayız. Belki daha beter oluruz. Selamı sabahı bütünüyle keseriz.

Bu gün diğer bir hastalıkta kendi kaygı ve şüphelerimiz. Toplumsal gelişim ve toplum bilinci çok önemli. Yapıyı oluşturan kişilik ve ya yapıdan etkilenen kişilik olmalı. Bu hiyerarşik düzünden veya tersinden de işlemiş olsa bile, bir düzen kurulmuş olur.

Biz böyle ahkâm kesiyor bol keseden atıyoruz ama elbet bu koltuklar boş kalmayacak. Birileri dolduracak Yol alınacak hizmet yürüyecek.

Ne mutlu o koltukları doldurup hakkını verenlere.

 Ne mutlu memleket için her gün yeni bir çivi çakanlara. 
Onlar zaten koltuk sevdalıları değil. Onların aşkı koltuk aşkı değil. Onların aşkı memleket aşkı, insan ve toplum aşkıdır. Onlar üreten, hizmet edenlerdir. Her günü bir önceki günden farklı olanlardır. İleriyi gören, ileriye bakanlardır. 

Son söz

Makamlar insanlara değil, insanlar makamlara şeref kazandırır; Vesselam…